วัยรุ่นจีนเรียนรู้จากสื่อโซเชียล สร้างจรวด DIY ทะยานสู่ฟ้าถึง 400 เมตร!

เรื่องราวสุดน่าทึ่งของเด็กชายชาวจีนที่เรียนรู้การสร้างจรวดด้วยตัวเองจนสามารถเข้าเรียนในคณะวิศวกรรมการบินและอวกาศของมหาวิทยาลัยชั้นนำได้สำเร็จ

จาง ซื่อเจี๋ย วัย 18 ปี จากหมู่บ้านเล็ก ๆ ในมณฑลหูหนานทางตอนกลางของจีน เริ่มหลงใหลในการสร้างจรวดตั้งแต่อายุ 14 ปี หลังจากได้ชมการถ่ายทอดสดการปล่อยจรวดพร้อมกับพ่อของเขา และเมื่อไม่นานมานี้ เขาก็ได้ประกาศข่าวดีว่าได้รับการตอบรับเข้าศึกษาต่อในสาขาวิชาวิศวกรรมการบินและอวกาศที่มหาวิทยาลัย Shenyang Aerospace University ซึ่งเป็นหนึ่งในสถาบันด้านการบินและอวกาศชั้นนำของจีน

จากคลิปวิดีโอสู่การสร้างจรวดจริง

ด้วยความที่ไม่มีความรู้เรื่องการสร้างจรวดมาก่อน จางจึงเริ่มเรียนรู้จากแพลตฟอร์มวิดีโอสั้นอย่าง Douyin (TikTok ในจีน) ซึ่งเป็นแหล่งรวมคลิปวิดีโอสอนทำจรวด DIY ที่มีจำนวนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว คุณครูของจางกล่าวว่าอินเทอร์เน็ตมีส่วนช่วยอย่างมากในการบ่มเพาะความหลงใหลของเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อโรงเรียนในหมู่บ้านมีทรัพยากรที่จำกัด

ขอบคุณภาพจาก : scmp

จางพัฒนาทักษะของเขาอย่างต่อเนื่อง เขาใช้แล็ปท็อปเก่าของพี่สาวเพื่อศึกษาข้อมูลจากฟอรัมด้านวิทยาศาสตร์ต่าง ๆ ในตอนแรกเขาใช้ดินประสิวจากคอกหมูในบ้านเพื่อทำเชื้อเพลิง แต่เมื่อรู้ว่ามันไม่บริสุทธิ์ เขาก็ใช้ความรู้เรื่องการกรองที่เรียนในโรงเรียนมาทำเชื้อเพลิงจากปุ๋ยแทน

เขาลองสร้างเครื่องยนต์จรวดจากวัสดุราคาถูกอย่างท่อ PVC และปูนซีเมนต์ แม้จะไม่สำเร็จ แต่เขาก็ไม่ยอมแพ้ และเริ่มเรียนรู้การออกแบบและสร้างโมเดล 3D ด้วยตัวเอง เขาซื้อเครื่องพิมพ์ 3D มือสองด้วยเงินแต๊ะเอียที่ได้จากปีใหม่และยืมเงินเพื่อนเพื่อใช้ทำชิ้นส่วนจรวด

ในวันเกิดของเขาเมื่อเดือนมิถุนายน 2023 เขาได้เชิญพ่อและเพื่อนร่วมชั้นมาดูการปล่อยจรวดทดสอบครั้งแรก แม้ว่าฝนจะตกจนทำให้การทดสอบล้มเหลว แต่เขาก็สามารถปล่อยมันได้สำเร็จในวันถัดมา หลังจากความพยายามกว่า 100 ครั้ง จางได้พัฒนาเครื่องยนต์ขึ้นมาถึง 4 แบบ สร้างจรวดแบบขั้นเดียวและจรวดสองขั้นที่สามารถพุ่งขึ้นไปสูงถึง 400 เมตร

ขอบคุณภาพจาก : scmp

ความฝันที่ได้รับการสนับสนุน

โรงเรียนของจางให้การสนับสนุนอย่างเต็มที่ด้วยการมอบเงินทุนให้ 3,500 หยวน (ประมาณ 17,500 บาท) ช่วยหาเพื่อนนักเรียนที่มีความสนใจคล้ายกัน และจัดห้องทำงานที่ดัดแปลงมาจากห้องเรียนวิชาคัดลายมือให้เขา จางเรียกห้องทำงานนี้ว่า “บ้านทางจิตวิญญาณ” ของเขา และเพื่อเป็นทุนสำหรับความหลงใหลนี้ เขายังได้ขายผลงานบางส่วนให้กับสถาบันต่าง ๆ และนำเงินที่ได้มาใช้หนี้ที่ยืมเพื่อนมา

คุณครูของจางเล่าว่าจางเป็นนักเรียนคนแรกที่เธอเห็นว่ามีความหลงใหลในวิทยาศาสตร์อย่างลึกซึ้งขนาดนี้ เธอเน้นย้ำว่า “งานอดิเรกคือครูที่ดีที่สุดของคนเรา”

ครอบครัวของจางก็สนับสนุนความฝันของเขาเป็นอย่างดี พ่อของเขาเป็นคนขับรถร่วมในเมืองฉางซา ส่วนแม่ของเขาเป็นพี่เลี้ยงเด็กในเมืองอื่น พ่อของเขาเล่าว่าจางแตกต่างจากเด็กคนอื่น ๆ เพราะเขาไม่ชอบเล่นวิดีโอเกม แต่กลับชอบแกะของเล่นเพื่อสำรวจกลไกภายในมากกว่า

 จางกล่าวว่า สำหรับเป้าหมายสูงสุดของเขาหลังจากได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยแล้วคือการ “ออกแบบจรวดของจริง”

เนื้อหาที่น่าสนใจ